برج رادكان بخشي از شهر چناران به حساب مي آيد و در 26 كيلومتري شمال غربي اين شهر واقع شده است. نمونه ديگري از اين بنا در كردكوي ديده مي شود كه به رادكان غربي شهرت دارد. باورهاي متعددي درباره اين برج به گوش مي رسد؛ عده اي بر اين باورند كه كاربرد آن براي موارد نجومي و اخترشناسي بوده اما عده ديگري معتقدند كه اين قلعه يك آرامگاه بوده است و علت چنين تئوري، شباهت زياد آن به مقبره هاي ساخته شده در دوره ديلميان است. شنيده ها حاكي از اين است كه قلعه مورد نظر 12 دريچه داشته و در زمان خود تنها ابزاري بوده كه براي تشخيص چهار فصل، سال كبيسه و آغاز نوروز از آن استفاده مي كردند.
با اين وجود اگر به اطلاعات تاريخي رجوع كنيم متوجه مي شويم كه تقويم جلالي كه در حال حاضر به كار مي گيريم، در دوره سلجوقيان يعني قرن ها قبل تر از ايلخانيان مغول به وسيله خيام اختراع شد. در زمان حكمراني ايلخانان مغول، مقوله هاي تقويمي و ستاره شناسي بسيار مورد توجه قرار گرفته و همچنين به رشد قابل توجه اي رسيده بود، در نتيجه اين برج نمي توانسته تنها ابزار تشخيص چهار فصل يا سال كبيسه بوده باشد، بلكه يكي از وسيله هاي كمكي در اين زمينه بشمار رفته است. چنانچه تصميم داريد از قلعه نجومي رادكان بازديد نماييد، توصيه مي كنيم با مجله مستر بليطهمراه باشيد تا اطلاعات كامل تري در خصوص آن بدست آوريد.
تاريخچه
در مورد تاريخ ساخت قلعه رادكان چناران و اينكه متعلق به چه كسي است، نظريه هاي مختلفي وجود دارد اما به طور مسلم، ديرينگي برج نام برده به قرن هفتم هجري قمري و دوره حكومت ايلخانان مغول بر مي گردد. در واقع كاركرد تقويمي و نجومي دارد و گفته مي شود كه به خواسته خواجه نصيرالدين توسي تاسيس گرديده است. اين بنا بسيار حائز اهميت است از اين رو در نيمه دي ماه سال 1310 در دوران حكومت پهلوي با شماره ۱۴۶ در ليست آثار ملي ايران ثبت شد. در ادامه به تعدادي از نظرات در خصوص تاريخ ساخت بنا و اينكه به شخصي تعلق دارد؛ اشاره مي كنيم.